Dusty pink seperti apa warnanya?
Bagi saya, dusty pink tu macam… warna pink yang sunyi, tau? Tak menjerit, tak agresif. Ada rasa tenang, lembut macam kapas. Bayangkan sehelai kain pink yang dah lama tersimpan, warna dia dah pudar sikit, ada sentuhan kelabu yang bagi dia aura vintage yang menarik. Saya suka warna tu, rasa macam dia ada cerita sendiri, tenang dan penuh nostalgia. Bukan pink yang ceria sangat, tapi pink yang menghiburkan jiwa.
Dusty pink tu… macam mana nak cakap ek? Susah juga nak gambarkan. Dia bukan pink biasa. Bukan pink Barbie, bukan pink shocking, bukan juga pink lembut macam gula-gula kapas. Hmm… lebih kepada pink yang… sunyi? Ya, sunyi. Macam ada rasa kesepian yang indah, macam senja yang perlahan-lahan jatuh. Atau macam… haa! Macam kelopak bunga ros yang dah mula layu, tapi masih cantik. Ada sikit warna kelabu campur, macam debu-debu halus yang melekat. Sebab tu kot orang panggil “dusty pink”. Kan?
Saya ingat lagi masa kecik-kecik dulu, nenek saya ada kain batik warna dusty pink. Kain tu dah lusuh, dah pudar pun, tapi saya suka sangat tengok. Rasa macam ada aura klasik, ada cerita disebalik lipatan-lipatan kain tu. Entah kenapa warna tu buat saya rasa tenang. Bukan tenang macam boring, tapi tenang yang… menenangkan jiwa lah. Susah nak explain. Macam… ada satu memori indah yang kita tak ingat sepenuhnya, tapi rasa dia masih ada.
Sekarang ni, saya suka cari baju atau barang-barang warna dusty pink. T-shirt ke, tudung ke, beg ke… apa-apa jelah. Rasa macam bila pakai warna tu, saya jadi lebih… saya pun tak tahu! Macam lebih feminin kot? Atau lebih… diri sendiri? Entahlah. Susah nak cakap. Yang pasti, saya suka warna dusty pink. Dia ada magic dia yang tersendiri. Buat saya rasa… damai. Korang rasa macam tu juga tak? Atau saya je yang pelik? Hehehe.
#Debu #Muda #Warna Merah JambuMaklum Balas Jawapan:
Terima kasih atas maklum balas anda! Pendapat anda sangat penting untuk membantu kami memperbaiki jawapan di masa hadapan.