Proctalgia fugax apakah berbahaya?

0 bilangan lihat

Alahai, sakitnya! Bayangkan, tiba-tiba rasa sengat macam kena cucuk jarum kat dubur, sakitnya menusuk kalbu! Proctalgia fugax ni memang menakutkan, walau kata tak bahaya, tapi rasa tu...ish, tak terkata. Meskipun cepat hilang, kejutan dia tu yang buat saya risau. Macam ada sesuatu yang tak kena, rasa tak selesa tu mengganggu ketenangan. Semoga ia tak berulang lagi, sebab rasa cemas tu lebih menyakitkan daripada sakitnya sendiri.

Maklum Balas 0 bilangan suka

Proctalgia fugax…bahaya ke tak? Alahai, sakitnya macam kena cucuk dengan jarum berkarat! Serius, rasa macam disambar petir kat situ, tau? Bayangkan, tengah elok-elok lepak tengok drama korea, tetiba… sengat! Sakit menusuk sampai ke tulang punggung. Memang tak boleh blah!

Proctalgia fugax ni kan, doktor cakap tak bahaya. Kata dia, datang tak tentu pasal, hilang pun macam tu je. Cepat sangat. Tapi, cepat hilang tu tak bermaksud tak menakutkan, tau! Kejutan dia tu yang buat jantung macam nak tercabut. Macam kena tekan butang emergency badan tiba-tiba.

Ingat lagi, masa tu tengah malam. Saya terduduk, tercengang macam patung lilin. Nasib baik suami ada, kalau sorang-sorang, tak tahulah macam mana. Dia pun terkejut beruk tengok muka saya pucat lesi. Mujurlah cepat reda, dalam lebih kurang sepuluh minit macam tu. Tapi, rasa tak selesa tu… eh, macam mana nak cakap eh? Rasa macam… ada sesuatu yang tak kena dalam badan. Macam ada yang merayap-rayap dalam usus. Gila kan?

Ada doktor cakap, mungkin sebab stress. Eh, memang pun saya tengah stress masa tu. Banyak kerja, anak-anak pulak tengah aktif. Penat sangat. Mungkin juga salah makan, tapi saya tak pasti. Ada yang cakap sebab sembelit, tapi saya tak sembelit pun. Hurm, misteri betul.

Yang penting, sekarang dah okay. Semoga tak datang lagi. Tapi, kalau datang lagi, saya rasa saya nak meraung je depan suami. Sebab, rasa cemas dan kejutan tu… aduhai, lagi teruk dari sakitnya sendiri! Lebih baik sakit gigi kot, sekurang-kurangnya tahu sakit kat mana. Ini, sakit tak tentu hala! Haih… rasa macam nak menangis je bila teringat balik. Semoga saya kuat.